Gelin, ey üzgünler, nerede acı çekiyorsanız;
Merhamet koltuğuna gelin, tüm yüreğinizle diz çökün.
Acı çeken yüreklerinizi bırakın, kederlerinizi paylaşın;
İyileşmeyecek hiçbir acı yoktur göklerde.
Yalnızların sevinci, yoldan sapmışların ışığı,
Tövbekârların umudu, ebedi ve saf Olan,
Teselli edici Rab konuşuyor ve merhametle şöyle diyor:
İyileşmeyecek hiçbir acı yoktur göklerde.
Yaşam Ekmeği işte burada,
Tanrı’nın tahtından akan suları görün,
Göklerden gelen sevgi şölenine katılın;
Göklerde tüm acıların iyileşebileceğini bilerek gelin.
Söz: Thomas Moore (1779 – 1852)
Müzik: Samuel Webbe (1740 – 1816)
Orijinal: Come, Ye Disconsolate
