Milanolu Ambrose (M.S 337 – 397 yılları arası) tarafından Latince yazılmış bir ilahidir. Övgü ilahisidir. Sabah ayinlerinde söylendiği gibi, gün içinde de Tanrı’yı yüceltmek için kullanılırdı.
Baba’nın tahtından inen,
Işıktan, ışıklar diyarından;
Bütün ışıklardan daha parlak,
Gün be gün parlayan ışıkla.
Parlak, gerçek Işık, göz alıcı parlaklık,
Sürekli ışık saçan;
Ruhunun ışığı,
Gün be gün doldursun bizleri.
Baba, alçakgönüllülükle eğiliyoruz,
Her Şeye Gücü Yeten Baba,
Görkemi ebedi olan,
Günahın izini yok et.
Senin iradene yönelirken,
Bize tuzak kuran ayartıcıyı durdur;
Denenme anında sızlanmayan
Bizleri yukarı kaldır.
Buyrukların zihnimizi aydınlatsın;
Günah hayatımızı lekelemesin;
İmanın ateşi ruhlarımızı aydınlatsın,
Hile ve kurnazlık uzak olsun.
Mesih, Yaşam Ekmeği’ni bahşeden,
İmanla kasemizi doldur;
Sevinç veren içecekleri
Ruhun pınarından içelim.
Yaşamımızda güzellik akıyor
Şafak anı gibi saf,
Öğlen güneşi gibi kalıcı olan iman,
Karanlık bilmeyen akşam.
Güzellik içinde ilerler gün,
Üzerimize dökülsün görkemin;
Oğul, Baba’nın sevgisini süsleyen,
Baba’nın, Ebedi Söz’ün.
